Stop met vragen of het door AI is gemaakt. Vraag of het iets doet.
De vraag is niet hoe het gemaakt is. De vraag is of het iets doet.
Ik zat laatst in een meeting - zo eentje waar de airco op twijfel staat en de koffie smaakt naar burn-out met een wolkje melk.
Op het scherm: een tekst.
Slim. Snel. Straf.
Tot iemand zei: “Ja, maar… is dat door AI geschreven?”
En daar ging het gesprek. Van inhoud naar inkt. Van emotie naar Excel.
Alsof iemand midden in een film fluistert: “Zeg, is dat bloed wel echt?”
We zijn de draad kwijt. De draad van betekenis.
Iedereen wil weten hoe iets gemaakt is, niemand vraagt nog *waarom*.
We dissecteren content alsof we forensisch onderzoekers zijn, maar vergeten te checken of het lijk nog leefde.
“Is het echt?”
Alsof dat ertoe doet.
Alsof je bij een optreden zegt: “Amai, die goosebumps - waren die handgemaakt of met AI gegenereerd?”
Het publiek kan dat allemaal geen zak schelen.
Ze voelen iets, of ze voelen niets.
Ze klikken, of ze scrollen.
Ze blijven hangen, of ze gaan verder met hun leven.
Ze willen geraakt worden, niet geïnformeerd over de productiemethode.
Maar intussen staren we massaal naar onze tools alsof ze goddelijke openbaringen zijn. ChatGPT, Midjourney, Sora, Canva… het lijken de vier evangelisten van de moderne maker geworden. We aanbidden het gereedschap, vergeten de bedoeling.
Een schrijver die alleen nog praat over zijn tool, is als een kok die op zijn lepel verliefd wordt.
De waarheid is simpeler dan we willen toegeven:
De tool doet er niet toe.
De impact wel.
Een goede tekst is een trap in je maag, geen label aan je prompt.
Een goed beeld laat je iets voelen - ook al komt het uit een processor in plaats van een penseel.
Een goed idee blijft hangen, niet omdat het menselijk of machinaal is, maar omdat het betekenisvol is.
We focussen op het verkeerde centrum.
Het midden ligt niet bij de maker. Niet bij het merk. Niet bij de tool.
Het midden ligt bij het publiek.
Wat gebeurt er bij hén?
Wat voelen zij?
Wat blijft hangen als het scherm al uit is?
Want als je nog bezig bent met hoe iets gemaakt werd, dan raakte het je blijkbaar niet genoeg.
Dan is het effect mislukt, hoe artisanaal of artificieel ook.
Dus nee, de vraag is niet: is het echt?
De vraag is: raakt het?
Want zelfs een robot kan je ontroeren - als jij bereid bent om te voelen.
De rest is technische bijzaak met Wi-Fi.
